2015-2016
Het weekend 19-20 september 2015
Het was weer een fantastisch weekend. Wij waren met z'n elf om op vrijdagavond te starten met lekker tafelen in Hotel Amadore te Kamperland . Keuze uit tongscharfilets of hollands biefstuk... Ondertussen kletterde de regen op de veranda, maar dat kon ons niet deren. Zaterdagmorgen, na het ontbijtbuffet, vertrokken we naar het Watersnoodmuseum te Ouwerkerk. Onder deskundige begeleiding van een gids werden we geconfronteerd met de problematiek van het water in Zeeland. Ondertussen was de regen opgehouden en kwam de zon er door.Na een verzorgde broodjeslunch, vertrokken we richting Zierikzee. En weer leidde een gids ons door het bijzonder aangenaam stadje. 's Avonds werden we in het hotel vergast op een koud en warm, vis- en vleesbuffet. Lekker ! Op zondagmorgen, na het ontbijt, vertrokken we onder een heerlijk zonnetje, voor een dijk- en strandwandeling in de omgeving, richting Neeltje Jans. 's Middags warme maaltijd in Vrouwenpolder, met daarna bezoek aan een subtropische tuin Fort van den Haak, onder leiding van de eigenaar. De dag sloten wij af met een heerlijk stukje taart en koffie. Proficiat aan Rita, Bernard, Monique en Jenny.
Nieuwjaarsbrief 23.01.16.
Slottoespraak
Beste vrienden,
Er was eens…heel heel lang geleden, toen de dieren nog niet spraken, een ruzie ontstaan tussen al de kleuren hier op aarde. Ze kwamen bijeen in een grote algemene vergadering waar elke kleur begon op te scheppen dat zij de beste, de belangrijkste en de nuttigste was.
Groen zei: "Het is wel duidelijk dat ik de voornaamste ben. Ik ben het teken van leven en hoop. Ik werd gekozen als kleur van gras, bomen en bladeren. Zonder mij zouden alle dieren sterven. Kijk rond op het land en ge zult mijn grootheid zien."
Blauw viel haar in de rede: "Gij denkt alleen maar aan de aarde, maar kijk toch eens naar de lucht en de zee. Water is de oorsprong van alle leven. De lucht geeft ruimte en vrede en rust. "
Geel grinnikte: "Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik laat de mensen lachen. Ik breng vrolijkheid en warmte in de wereld. De zon is geel, de maan is geel, de sterren zijn geel. Zonder mij zou er geen plezier zijn."
Daarna begon oranje "Ik ben de kleur van gezondheid en kracht, want ik verzorg de innerlijke behoeften van de mens. Ik ben de belangrijkste bron van gezondheid. Denk maar eens aan de wortels, de pompoenen en de sinaasappels."
Rood hield het niet langer meer uit. "Ik ben de heerser over jullie allemaal. Ik ben de kleur van gevaar en van dapperheid. Ik ben de kleur van hartstocht en van liefde, de kleur van papavers en rode rozen.
Maar paars sprak heel plechtig: "Ik ben de kleur van koningschap en macht. Vorsten, koningen en bisschoppen hebben mij tot hun kleur gekozen, want ik ben een teken van waardigheid en wijsheid."
Indigo sprak rustiger dan alle anderen, maar zeker niet minder beslist: "Denk eens aan mij. Ik ben de kleur van de stilte. Ge merkt mij nauwelijks op. Maar zonder mij wordt ge allemaal oppervlakkig. Ik vertegenwoordig de gedachte, de schemering en het diepe water. Ik ben onmisbaar voor innerlijke rust."
Zo gingen de kleuren door met opscheppen, ieder in de overtuiging dat zij zelf de beste was. Hun ruzie werd luider en luider. Plotseling schrokken ze op van een flle bliksemflits. De donder rolde en dreunde. En ook toen reeds stroomde de regen meedogenloos neer. De kleuren kropen dicht tegen elkaar aan, op zoek naar steun.
Toen sprak de Regen: "Dwaze kleuren. Waarom vecht gij met elkaar? Weet gij dan niet dat God u allemaal heeft gemaakt, elk voor een ander doel, verschillend en uniek? Geef mekaar een hand en ga met mij mee. Hij wil u langs de hemel spannen in een grote regenboog, als uitnodiging om samen in vrede te leven.
En zo komt het dat God, als Hij de aarde met een flinke regenbui heeft schoongewassen, soms de regenboog aan de hemel plaatst, als een uitnodiging om elkaar te waarderen, eenieder om wat hij is en doet. God ‘n Posi-Plusser avant la lettre.
Dit jaar zagen wij in PosiPlus weer eens hoe eenieder het jaarthema dat op zijn eigen manier invulde en waardering kreeg van de ganse groep. Wij kregen heel interessante WS :
- een film met de zonderlinge titel : Terug naar Morgen
- een verhaal over bijzondere belevenissen in Iran
- een avondwandeling om de duistere kantjes van Kortrijk te ontdekken
- een stukje Russische geschiedenis
- wij waren op bezoek bij Koning Albert op het kasteel van Rumbeke
- en onlangs nog een aflevering van Temptation Island om goesting te krijgen…
Iedereen kleurde op zijn eigen manier buiten de grenzen vanuit eigen interesses, mogelijkheden en achtergrond, verschillend en uniek, zoals de kleuren…
Bijzonder geslaagd omdat ook iedereen zijn steentje heeft bijgedragen; meestal zorgden de dames voor aangepaste kleuren bij de tafelversiering, En ook jullie kledij, had telkens (zoals vandaag) de passende kleurtouch
Buiten de grenzen kleuren. Feitelijk ligt het in de spirit van Posiplus om te stappen op onontgonnen terrein, daar waar je nog niet bent geweest : wat buiten het gewone doen ligt, buiten het gewone denkkader. Dat is misschien ook de bestaansreden van de workshops : buiten de grenzen kleuren en je denkkader openen. Hierdoor krijg je een verfrissend en nieuw elan
Bij het einde van dit werkjaar, wil ik jullie aanmoedigen om te blijven buiten de grenzen te kleuren. En hoe doe je dat ? Door te durven. Ik denk namelijk dat je daar het meest van leert en je bereikt daardoor veel meer in je leven
Door buiten je comfortzone te treden en buiten de grenzen te kleuren gaat je hart sneller kloppen. Durf je netwerk verbreden, durf in het openbaar te spreken, durf een hobby doen die je nog nooit gedaan hebt, durf alleen op reis te gaan, durf een spin op je hand laten lopen, durf voorzitter te worden van Posi-Plus. …
Misschien ga je op bepaalde terreinen wel eens vallen, maar elders zal het ook goed gaan. En als het goed gaat heb je dat fantastische gevoel dat je leeft en buiten je grenzen kleurt
Ik heb dit jaar als voorzitter een inspanning gedaan om even buiten mijn grenzen te kleuren. En ik heb me gesteund gevoeld door een fantastische groep mensen, jullie allemaal posiplussers met dezelfde ambities, dezelfde durf... Allemaal bedankt, in het bijzonder Noel en Denise, Jenny, Dominiek en Greta
Het was een boeiende ploeg, een eensgezind bestuur, met een bijzonder goede verstandhouding, een efficiënt team, elke vergadering eindigend met culinaire geneugtes…. Bedankt.
Paul